12 Mar 2012

Evvel zaman içinde dostlar, ağaçlara ev kurardık...
Tatlı bir düş içinde bir yere bir göğe bakardık,
Gönlümüz kuş gibiydi dostlar..
Çocuklardık, parlak yıldızlardık ozaman...

diyor şarkının sözlerinde.

Benin de eskiden dostları vardı. 'dostum' dediği dostları,
her ihtiyaç duyduklarında çağırmadan yanlarında olduğu dostları.
Dertlerini paylaşıp azalttığı, sevinçlerini çoğalttığı..
Omuzunda taşıdığı dostları.

Sonra günlerden birgün,
İhtiyacı oldu benin dosta,
Üzüntüsünü azaltacak, omuzunda ağlatacak.
Kimseyi bulamadı , kendi ağladı.
Çağırmadı, rahatsız etmek istemedi kimseyi  ben.
Ama güçte olduğunu ima etti,
Dostlarım nasılsa anlar, gelir dedi.

Dostları vardı benin.
Benimle oralı olmayan
Dostlarım vardı.

Birgün sevincini paylaşacak bir dost aradı.
Şarkılar söyleyip dansedecek,
Kimseyi bulamadı, Kendi dansetti.
Dostları var benin
Beni ihtiyaç duyduğunda arayan
Ama benle tanışıklıkları sadece kendileriyle sınırlı olan.
Dostlarım var benim.
Çok şükür.

6 yorum:

Maria Sself dedi ki...

Thank you so much for stopping by and subscribing to my blog! The photos on your blog are just STUNNING!!!

Maya dedi ki...

aynı hissediyorum desem

Agah Efendi dedi ki...

şarkı demişsiniz ya merat ettim kendinize saklı değilse ismini rica edebilir miyim?

morbalık dedi ki...

Maria Self I want to thank you :)

morbalık dedi ki...

Maya; aynı hisseden seçilmiş dostlar var bizim gibi.. konfederasyon mu açsak ne dersin? :)

morbalık dedi ki...

Agah Efendi; tabii ki, çok bilindik bir şarkıdır :
Yenitürkü - Günebakan...